რატომ ეშინია საკუთარი ინტუიციის თამუნა ამონაშვილს და რის გამო ვერ მოახერხა მან მამის გაცნობა

თამუნა ამონაშვილი: შეიძლება, დაუჯერებელი მოგეჩვენოთ, მაგრამ ბავშვობაში ცელქი, თამამი, ქალაბიჭა და ბუტია ვიყავი (იცინის). ძალიან მიყვარდა ახალი ტანსაცმელი. 4 წლის ვიყავი, როცა დედამ თეთრი, ულამაზესი ქურქი მიყიდა. ზაფხული იყო, მაგრამ ისე მომწონდა, ჩავიცვი და სათამაშოდ ეზოში ჩავედი. ყველა იცინოდა და მიკვირდა: ნეტავ, რა აცინებთ-მეთქი (იცინის). აქტიური ვიყავი სკოლის პერიოდში და მასწავლებლებიც კი ძალიან მენდობოდნენ და ბოლო სიტყვა მე მეკუთვნოდა, ის იყო მართალი. ბავშვობიდან დავდიოდი მუსიკაზე, ვუკრავდი ვიოლინოზე, პიანინოზე, გამოვდიოდი კონცერტებზე, ვმღეროდი, თუმცა ნამდვილად არ მქონდა გააზრებული, სამომავლოდ რა გზას დავადგებოდი. ფეხბურთსაც კარგად ვთამაშობდი. არ დამავიწყდება, ერთხელ მე და ჩემმა კლასელმა გოგონებმა, ერთ ბიჭს საქმე გავურჩიეთ და ეს ამბავი ცემამდე მივიდა (იცინის). თუმცა, სკოლის დამთავრების შემდეგ, ჩემში გარდატეხა მოხდა, ტრანსფორმაცია განვიცადე და ეს ქალაბიჭა ბავშვი გავნაზდი და დავქალდი.

– თამუნა, დედ-მამა რომ დაშორდნენ, ძალიან პატარა იყავი. ფაქტობრივად, მამა არც გახსოვს. სამწუხაროდ, ის გარდაცვლილია. რატომ ვერ მოახერხე მისი სიცოცხლეში გაცნობა?

– თვეების ვიყავი, როცა დედ-მამა გაშორდნენ. თუმცა, მამის დანაკლისი არ მიგრძნია, დედა იმდენად ძლიერი და აქტიური იყო შვილებთან ურთიერთობაში, იმდენად ყველაფერს გვაძლევდა და გვავსებდა მე და ჩემს დას, რომ დიდი ხნის განმავლობაში ვერ ვგრძნობდი უმამობას. თუმცა, რომ წამოვიზარდე, ნაკლებობა გამიჩნდა, მომინდა მამის გაცნობა და 16-17 წლიდან დავიწყე მისი მოძიება, ოღონდ შინაგანად, ქვეცნობიერად, თუმცა არა მოქმედებით. არ მყავდა ნანახი და ძალიან მინდოდა მისი ნახვა. როცა მშობლები გაშორდნენ, მამა კახეთში წავიდა და სამწუხაროდ, იქ დაასრულა სიცოცხლე. ძალიან ნიჭიერი ადამიანი იყო, ფანტასტიკურად მღეროდა, არაჩვეულებრივი ხმა ჰქონდა, ყველა ეპატიჟებოდა და სულ სმა უწევდა. ჩემი აზრით, საყვარელ ადამიანს იყო გაშორებული, შვილებს ვერ ნახულობდა და ალბათ, სასმელში იკლავდა დარდს. მოკლედ, ისე აეწყო ცხოვრება, დედამ ასე გადაწყვიტა, მე პატივი ვეცი მის გადაწყვეტილებას. უბრალოდ, მინდოდა მამის გაცნობა და სამწუხაროდ, ვერ ვნახე ცოცხალი. ამდენ სასმელსა და ბოჰემურ ცხოვრებას გულმა ვერ გაუძლო და გარდაიცვალა. სამწუხაროდ, გარდაცვლილიც ვერ ვნახე. გადავწყვიტე დაკრძალვაზე წასვლა. მე და ჩემი ნათესავები წავედით ავტობუსით. ავტობუსში მგზავრი ხდებოდა ცუდად და მძღოლს ხშირად გაჩერება უწევდა. ამის გამო მთელი სამი საათით დავაგვიანეთ ჩასვლა. მამა უკვე დაკრძალული დამხვდა და გარდაცვლილიც კი ვერ ვნახე. ძალიან განვიცადე, ვინერვიულე და ვიდარდე. მიმაჩნია, რომ მშობლების პატივისცემა არის ადამიანის ბედნიერება, წარმატება, წინსვლა და სწორ გზებზე სიარული ცხოვრებაში. ამიტომ, მე ორივე გარდაცვლილ მშობელს ვიხსენიებ ლოცვებში და მათ სიყვარულს და პატივისცემას გულში ვინახავ. შეიძლება, ფიზიკურად ვერ ჩავდიოდე საფლავის მოსანახულებლად, თუმცა, სულიერად მე სულ მაქვს მამასთან კონტაქტი. სულ ვლოცულობ დედ-მამისა და გარდაცვლილი ახლობლების სულებისთვის. სხვათა შორის, ხშირად მინდოდა მამის საფლავის გაკეთება, მაგრამ ჩემი პროფესიიდან გამომდინარე, ვერ მოვახერხე – 13 წელი სხვა ქვეყანაში მომიწია ცხოვრება. ეს ძალიან მაწუხებდა და საქართველოში რომ დავბრუნდი, ჩავედი სოფელში და ოცი წლის მერე მამას საფლავი გავუკეთე.

– დედა მკაცრად გზრდიდათ?

– სხვათა შორის, დედა საკმაოდ მკაცრი ქალი იყო და მისი სიმკაცრე ბევრ რამეში დამეხმარა. დედა ჩემი ცხოვრების კუმირი იყო, მისი ერთი გამოხედვა ჩემთვის ბევრს ნიშნავდა. დედა გარდაცვლილია, თუმცა, დღესაც, სანამ ნაბიჯს გადავდგამ და გადაწყვეტილებას მივიღებ, სულ ვფიქრობ: დედა რას იტყოდა და მერე ვიწყებ მოქმედებას. ხშირად მესიზმრება და მაფრთხილებს. სიზმრად მოსულმა თუ გამიცინა, კარგი რამე ხდება. თუ გაბრაზებულია, ვიცი, რაღაც რიგზე არაა.

– უდავოა, რომ შენი წარმატების საიდუმლო, შენივე ნიჭი და შრომისმოყვარეობაა. თუმცა, ვინც გიცნობს, იცის, რომ ამ წარმატებაში გარკვეულ როლს შენი გამძაფრებული ინტუიცია და თილისმები თამაშობს.

– ინტუიცია მართლაც საოცრად მაქვს გამძაფრებული და ყველაფერს წინასწარ ვგრძნობ. ხანდახან, მეშინია კიდეც ჩემი ინტუიციის. სხვათა შორის, როცა კი არ დავუჯერე ჩემს ინტუიციას და მის წინააღმდეგ წავედი, წავაგე. უცნაური თვისება მაქვს: სადარბაზოში რომ შევდივარ, სუნით ვიგებ, რომ იქ არის გარდაცვლილი ადამიანი ან ძალიან მალე ვიღაც გარდაიცვლება. არ ვიცი, ეს რისი ბრალია, ეს სუნი არაფერს არ ჰგავს და ხანდახან ძალიან მაშინებს. ასევე, როცა ადამიანს ვხედავ, ვგრძნობ მის დაავადებას. უცხოს არა, მაგრამ მეგობრებს, თუ რამე არ მომეწონა, ვეუბნები: თავს მიხედე-მეთქი. რაც შეეხება თილისმას, ჩემს ცხოვრებაში იყო ახლობელი ადამიანი, მის აზრებს ვუჯერებდი და ერთხელ მითხრა: თილისმაც შეიძლება, ნებისმიერი რამ მონახო, სულერთია რა იქნება, მთავარია, შენთვის მისაღები იყოს, მაგალითად, კენჭიო... ზღვაზე ვისვენებდი და ზღვის სანაპიროზე ვიპოვე ულამაზესი კენჭი. ძალიან მომეწონა, წამოვიღე და სულ თან დამაქვს. როცა საქმეზე მივდივარ ან სცენაზე გავდივარ, მას ვეხები და თითქოს დადებითი ენერგიით ვივსები. თუმცა, ვაღიარებ, არანაირი თილისმა და ენერგია არ გიშველის, თუ შრომა არ გიყვარს და რასაც აკეთებ, მასში მთელს შენს გულსა და სულს არ დებ. ასევე, ახლობელი ადამიანებისთვის ხშირად მიჩუქებია ჩემივე შეკერილი ან მოქსოვილი ნივთები, სადაც ჩემი დადებითი აურა და სიყვარული „ჩამიდვია“ და ყველას გამართლებია ცხოვრებაში.

– არაჩვეულებრივად მღერი, უკრავ, ქსოვ, კერავ და იმავდროულად, ამ ბოლო დროს ინტერიერის დიზაინერობაც დაიწყე. თან, საკმაოდ კარგად გამოგდის. ეს, ალბათ, ბევრმა არ იცის.

– როცა პირველი ბინა გავაკეთე, მივხვდი, რომ ეს ჩემი პროფესიაა (იცინის). იმდენად ჩემია, რომ არ მემღერა, ალბათ, ინტერიერის დიზაინერობისკენ წავიდოდი. ელიავას ბაზრობაზე უკვე მცნობენ (იცინის). მართალია, ძალიან შრომატევადია და ნერვებს მოითხოვს, თუმცა, ბოლოს, დეკორის მოწყობის დროს, იმდენ სიამოვნებას ვიღებ, ეს იმ შრომად და ნერვიულობად ღირს. ცხრა ბინა მაქვს გაკეთებული – ჩემი, ასევე, მეგობრების სახლები. პირველად ჩემს ბინაში გავაკეთე დიზაინი, ვცდილობდი, ჩემი სულიერი სამყარო გადმომეცა და მგონი, გამომივიდა. ამის შემდეგ, აზარტში შევედი და დამეწყო შინაგანი ლტოლვა ამ მიმართულებით. ჩემი სახლი ჩემთვის ნამდვილად ციხესიმაგრეა. საოცარ ენერგიას ვიღებ სახლში ყოფნისას. ფერები, ავეჯი, ნივთები... ყველაფერი, ჩემთან ახლოსაა.

– ინტერიერის დიზაინერობა კარგია, მაგრამ პროფესიულად, ანუ სასიმღერო კარიერაში საკმაოდ დიდი პაუზა გაქვს, თუ არ ჩავთვლით კლიპს, რომლის პრეზენტაციაც ახლახან შედგა. რაიმე სიახლეს ხომ არ გეგმავ?

– ვაპირებ. დიდი პაუზა მქონდა და მივხვდი, საკმაოდ დავისვენე. მინდა, ძალები გამოვიყენო და გავაკეთო ჩემი ბენდი. ეს იქნება ძველისა და ახლის შერწყმა, ყველა სტილის სიმღერა, ის, რაც მე მიხდება და ვფიქრობ, საინტერესო გამოგვივა.