ბრძნული აზრები

მონტენი: რაც არ უნდა მოხდეს, გახსოვდეს... რომ ეს იყო ცუდი დღე და არა ცუდი ცხოვრება.

ჩესტერფილდი: რეალობა ისაა, რომ შეწყვიტო საკუთარი თავის მოტყუება – ნუ ცდილობ, ადამიანში იპოვო ის, რაც მათ არასოდეს ჰქონიათ.

რუმი: შენ ბრწყინავ ისე, როგორი სამყაროც შენშია.

უელბეკი: ზოგჯერ ისე დიდი წმიდანებივით იქცევით, მგონია, რომ ჯოჯოხეთში მხოლოდ მე მოვხვდები.

ჟან ჟენე: თუ ჩვენც ისე ვიქცევით, როგორც ისინი, ვინც მეორე მხარესაა, მაშინ ჩვენც სწორედ მეორე მხარე ვართ. მსოფლიოს შეცვლის ნაცვლად, მივიღებთ მხოლოდ იმ სამყაროს ანარეკლს, რომლის განადგურებაც გვინდა.

ვოლტერი: ერთგული ვარ, სანამ მიღალატებენ. კეთილი ვარ, სანამ იმსახურებენ.

პიუზო: მოღალატე ის არის, ვინც ბნელ გზაზე გემშვიდობება.

ნეტარი ავგუსტინე: შური ამპარტავნების შვილია, მოუკალი დედა და შვილიც მოკვდება.

ანტონი დიდი: თავი აარიდე თვით ყველაზე მცირე ცოდვებსაც კი, რამეთუ ვინც მცირეს არ განეშორება, აუცილებლად ჩავარდება დიდ და მძიმე ცოდვებში.

იოანე ოქროპირი: ხილულ მწუხარებაში ყოველთვის უხილავი მადლი იმალება.

ოქტავიანე ავგუსტუსი: ყველაზე საზიზღარი სახეობა სიმხდალისა – ეს არის საკუთარი თავის შებრალება.

სოკრატე: ძლიერი გონება განიხილავს იდეებს, საშუალო გონება – მოვლენებს, სუსტი გონება კი – ადამიანებს.

როულინგი: თუ გსურთ, ადამიანი სწორად შეაფასოთ, ნახეთ, როგორ ექცევა ის მასზე სუსტებს და არა მათ, ვინც მისი თანასწორია.

ჯემალ ქარჩხაძე: პატიება ყველაზე მძიმე სასჯელი ყოფილა.

ჰეინე: არ მითხრა, რა ილაპარაკეს ჩემზე, მითხარი, შენ რა თქვი ჩემს დასაცავად.

სოფი მარსო: თუ მამაკაცი ამბობს: „მე დარწმუნებული ვარ ჩემს ცოლში“, ესე იგი, ის დარწმუნებულია. ხოლო თუ ქალი ამბობს: „მე დარწმუნებული ვარ ჩემს ქმარში“, ესე იგი, მას თავისი თავის სჯერა.

პუშკინი: როდესაც ქალს თვალები ცრემლებით ებინდება, მამაკაცი მხედველობას კარგავს.