ბრძნული აზრები

ჩერჩილი: როცა ქვეყნის მეზობლად აგრესორი გყავს და ის მაინც ნეიტრალიტეტს ჩემულობს, ეს იგივეა, სახლთან კაციჭამია ალიგატორი გყავდეს და გქონდეს იმედი, რომ შენ სულ ბოლოს შეგჭამს.

შოუ: ისწავლე ლაპარაკი – ესე იგი, გაიზარდე, ისწავლე გაჩუმება – ესე იგი, დაჭკვიანდი.

რუსო: ადამიანებს ჯერ ნიღბები სცვივათ და მერე თვითონაც ეცემიან.

როუენ ატკინსონი: ხანდახან ცხოვრებაში უნდა იტანჯო, არა იმიტომ, რომ ცუდი ხარ, არამედ იმიტომ, რომ ვერ ხვდები, სად და როდის შეწყვიტო, იყო კარგი.

პიუზო: არავის დაეყრდნო ისე, რომ გამოგეცალოს და წაიქცე.

თაგორი: გენდობა ის, ვინც თვითონ არის სანდო.

ნიცშე: შურიანი ხალხი ხშირად მსჯელობს იმაზე, რაც არ იციან და აკრიტიკებენ მათ, ვის დონეზეც ვერასდროს მიაღწევენ.

ისიდორე პელუზიელი: ღმერთი გაშორებს ადამიანებს, რადგან მას ესმის მათი საუბრები შენზე, რომელიც შენ არ გესმის.

იოანე ოქროპირი: რომ იცოდე, როგორ მალე დაგივიწყებენ ადამიანები შენი სიკვდილის შემდეგ, მთელი შენი ცხოვრების განმავლობაში არ ეცდები, ასიამოვნო ვინმეს, გარდა ღმერთისა.

ნილოს სინელი: შენ რომ დარში ხარ და სხვისთვის გამოდარებაზე ლოცულობ, აი, მანდ მიყვარხარ, ადამიანო.

ვოლტერი: არავინ შეგახსენებს რამდენი აიტანე, მაგრამ წამოგაძახებენ, რაც ვერ გადაიტანე.

ჩესტერფილდი: ადამიანმა უნდა გაგიმართლოს, თორემ შენ მას ვერ გამოასწორებ.

შანელი: როცა მიხვდები, რომ უკვე გულს აღარაფერი გატკენს, ის სიძლიერეს არ ნიშნავს... ეს ნიშნავს, რომ შენში ადამიანი მოკლეს.

კლუჩევსკი: შენი სწორად აღზრდილი შვილი, შეიძლება, ვიღაცის იმედი გახდეს.

ჟვანეცკი: როცა ღმერთს ბეზრდება ქალის აღზრდა, მას კაცს უგზავნის.

ოტია: ყველა ქალს სხვაზე უკეთესი ჰგონია თავი. ამას ვერც იმან უშველა, რომ რა ხანია, ქვეყნად სარკე მოიგონეს.