პოლიტიკა

რატომ უთხრეს ქართულ სახელმწიფოს დასავლეთიდან მეორედ, რომ დინების საწინააღმდეგოდ მიცურავს

№11

ავტორი: ნინო ხაჩიძე 18:00 22.03, 2023 წელი

ვახტანგ ძაბირაძე
დაკოპირებულია

კანონს უცხოური დაფინანსების გამჭვირვალობისა და უცხოური დაფინანსების მიმღებთა გავლენის აგენტების რეესტრში მოხვედრის შესახებ მოჰყვა შეფასება, რომ საქართველო დინების საწინააღმდეგოდ მიცურავს. ხოლო, რაკი გვახსოვს, რომ, როდესაც ეს მამა ბუშმა ზვიად გამსახურდიას უთხრა, გამსახურდიას ხელისუფლება დაემხო და რუსეთმა მოახერხა საქართველოში არეულობის გამოწვევა (რაც აგერ უკვე 30 წელზე მეტია, ვერ დალაგდა). შესაბამისად, ჩნდება ეჭვი, ისევ იმავე პროცესების გამეორებისკენ ხომ არ მივდივართ? – ამ თემაზე ვახტანგ ძაბირაძე გაგვიზიარებს თავის მოსაზრებას.

– რა იგულისხმება „დინების საწინააღმდეგოდ ცურვაში“? მაშინ რატომ მივდიოდით ან ახლა რატომ მივდივართ, რატომ არ უნდა წავიდეთ ან წავიდეთ დინების საწინააღმდეგოდ?

– მაშინაც და დღესაც ეს ფრაზა ნიშნავდა ერთ რამეს: მიდიხართ დემოკრატიის საწინააღმდეგოდ. და როდესაც მიდიხარ დემოკრატიული პროცესების საწინააღმდეგოდ, ბუნებრივია, რჩები იმ სივრცეში, რასაც ჰქვია რუსული სივრცე, ვთქვათ ასე – არადემოკრატიული სივრცე. გავრცელდა შტატების საელჩოს განცხადება, რომ დადგა დემოკრატიის შავი დღე. როდესაც დღეს გვეუბნებიან, შინაარსობრივად განვიხილოთ კანონიო, ხომ ვართ ყველანი დარწმუნებულები, რომ დიმიტრი ხუნდაძეს არ აღმოუჩენია ის ამერიკული კანონი და არც მისი გუნდის არც ერთ წევრს.

– მე ამას ასე დარწმუნებით ვერ ვიტყვი.

– მათ იცოდნენ, რომ რუსეთში მიიღეს ეს კანონი და ისიც, რა შედეგები მოჰყვა ამას. მაშინაც რუსეთში იგივე არგუმენტები ჰქონდა რუსეთის ხელისუფლებას, რაც დღეს აქვს საქართველოს ხელისუფლებას. მაშინაც დასავლეთი ამბობდა, რომ ეს არ არის ამერიკული კანონიო. დღეს რუსეთში ვერ ნახავთ ვერც ერთ არასამთავრობოს. სანამ ომი დაიწყებოდა, მანამდე დაამთავრა რუსეთმა საჯარო სივრცის მონოპოლიზება. ანალოგიური მოხდება აქაც. ამბობენ, რომ კანონი არ შეეხება სტუდენტს, სპორტსმენს, გლეხს, მაგრამ შეეხება ყველას. შეიძლება, აგენტი არ გიწოდონ, მაგრამ გრანტებს ვერ მიიღებ. ხოლო თანდათან ეს შეეხება ყველას: მათ შორის, საწარმოო კავშირებს, უცხოურ ფირმებში მომსახურე ადგილობრივ მოსახლეობას, იმიტომ რომ ეს კავშირები გაწყდება. ამდენად, როდესაც ამბობენ, დინების საწინააღმდეგოდ მიდიხარო, ესე იგი, ჩათვალეს, რომ მიდიხარ დემოკრატიის საწინააღმდეგოდ.

– თქვენ საწარმოო კავშირები ახსენეთ და მე როგორც ვიცი, აღმოსავლეთშიც არ მოეწონათ ამ კანონის შინაარსი, სწორედ მათ, ვისაც აქ ფულის დაბანდება უნდა. მეორე მხრივ, მართლაც, უცნაურია, რატომ უნდა უნდოდეს ხელისუფლებას ფულის წყაროს გადაკეტვა ქვეყნისთვის?

– თუ აკვირდებით მაინცდამაინც კარგ ხასიათზე არ არიან. ასეთ რეაქციას, როგორც ჩანს, არ ელოდნენ: ისევე, როგორც, თავის დროზე, არ ელოდა სააკაშვილი, არ ელოდა შევარდნაძე... მათ ამხელა აჟიოტაჟის ატეხვა კი არ უნდოდათ, არამედ ის, რაც რუსეთში გაკეთდა თავის დროზე საწყის ეტაპზე: მათ უნდათ, რომ გავლენა მოახდინონ მედია-საშუალებებსა და არასამთავრობო სექტორზე. ანუ ქვეყანაში ჩაახშონ ყველა ის აზრი, რომელიც, სწორად თუ არასწორად, მაგრამ კრიტიკულია ხელისუფლებისადმი. სიტყვა „აგენტიც“ იმიტომ იყო ნახსენები, რომ პიარკამპანია აგორებულიყო. ჩემნაირი ადამიანისთვის ეს დიდი პრობლემა არ არის, შეჩვეული ვარ ასეთი იარლიყების მიწებებას, მაგრამ პირველად მიეცა საქართველოში იარლიყს იურიდიული ფორმა. უნდოდათ ცალკეული პერსონებისა თუ ორგანიზაციების დისკრედიტაცია, რომლებსაც აგენტებს დაარქმევდნენ. „ქართული ოცნება“ ხედავს, რომ საყრდენს კარგავს მოსახლეობაში, ისევე როგორც თავის დროზე „მოქალაქეთა კავშირი“ და „ნაციონალური მოძრაობა“ ხვდებოდნენ და ცდილობენ, სხვა მეთოდებით გაამყარონ და შეინარჩუნონ ძალაუფლება.

– ხელისუფლებები ყოველთვის ცდილობენ, დარჩნენ ხელისუფლებაში, ეს მე არ მიკვირს, მაგრამ საზოგადოების ნაწილი, შეიძლება, ნახევარიც კი, რომ ვერ ხედავს საფრთხედ აგენტებად არასამთავრობოებისა და მედიის დარეგისტრირებას?

– ორი მესამედი ხედავს.

– ვერ დაგეთანხმებით, რომ ორი მესამედი ხედავს. ჩემი ვერსიით, 50-50-ზე უნდა იყოს.

– საქართველოში ნებისმიერი არჩევნების შედეგებს ჩახედეთ. ნახავთ, რომ ხელისუფლების მოწინააღმდეგე ორი მესამედია.

– დიახ, თუ არჩევნებზე არმისულ ამომრჩეველს დავუმატებთ მათ, ვინც ხელისუფლებას არ მისცა ხმა.

– თუმცა, ნებისმიერი გამოკითხვით, ხელისუფლებას მხარს უჭერს 40 პროცენტი. ანუ 60 პროცენტი წინააღმდეგია. აქედან ამოვდივარ. მეორე: ძალიან მნიშვნელოვანი რამ მოხდა ახლა, რაც ახალი ეტაპია: მიუხედავად პოლიტიკური გემოვნებისა, საზოგადოება გაერთიანდა ამ კანონის წინააღმდეგ. მეცნიერები, სპორტსმენები, ხელოვნების წარმომადგენლები, ვინც უშუალოდ არ არის მიბმული „ქართულ ოცნებასთან“. ოპოზიციას, რა თქმა უნდა, თავისი არასწორი ქმედებებით, შეუძლია ეს პროტესტი დაშალოს, ისევე, როგორც არასწორი ქმედებებით ბევრი რამ გააფუჭა.

– აქვე ვიტყვი, რომ პირადად მე, არანაირ აქციებს არ ვუერთდები, ვინაიდან, ჩემი დაკვირვებით და პროფესიული გამოცდილებით, ჩემი ეს გულწრფელი პროტესტი ვიღაცის პოლიტიკურ ქულად იწერება ყოველთვის.

– დიახ, ამის საშიშროება ყოველთვის არის, მაგრამ...

– მე ვიტყოდი, ჩვენთან ეს გარდაუვალი და საბედისწერო საშიშროებაა.

– მეც ვერ ვუერთდები ფიზიკურად, მაგრამ ამ ინტერვიუს რომ გაძლევთ, აბა, რა არის?!

– მე ვგულისხმობ, საპროტესტო აქციაზე წასვლას, თორემ ამ ინტერვიუს მე ვიღებ თქვენგან.

– დიახ, ეს ვიგულისხმე. ეს სხვა ფორმის პროტესტია. ჩემთვის ქუჩაში სირბილი ცოტა შეუძლებელია, სამწუხაროდ. დიახ, რაც ბრძანეთ, ის ხიფათი არსებობს. მეც, როდესაც მონაწილეობას ვიღებდი საპროტესტო აქციებში, სულ სხვა რამ მინდოდა და მთელი ცხოვრება ქრონიკული ოპოზიციონერი ვარ, იმიტომ რომ სხვა გამოსავალს ვერ ვხედავ. მაგრამ მაინც უნდა ვეცადოთ. ჩვენი საზოგადოება გაცნობიერებული პროტესტისთვის, შესაძლოა, მთლიანობაში მზად არ იყოს, იმიტომ რომ ჩვენ ვერ ვეგუებით ავტორიტარიზმს, მაგრამ არც იმის ენერგია გვაქვს, რომ დემოკრატიული პროცესი დავიწყოთ და დემოკრატიული სტრუქტურები შევქმნათ.

– დიახ და უფასურდება იდეა, რის გამოც მიდიხარ აქციაზე.

– მაგრამ სხვა გამოსავალიც არ არის. მცდელობა მაინც უნდა გაგრძელდეს. ამ აქციების ერთი პლუსი ისაა, რომ ახალგაზრდობა ჩაერთო. რადგან ახალგაზრდობას გაუჩნდა სურვილი, იბრძოლოს, ეს იმედის მომცემია, შეიძლება, ყალბი იმედის, გარანტია, რა თქმა უნდა, არ გვაქვს, მაგრამ ბრძოლა მაინც აუცილებელია.

– მე მინდა, არსობრივადაც ვიმსჯელოთ. რამდენიმე წელია, აქტიურად ვაკვირდები მომრავლებულ მედია-საშუალებებს. არ აწერიათ მფლობელები, რედაქტორების ვინაობები, ხშირად ჟურნალისტებისაც კი და დეზინფორმაციას ვინ ჩივის, ანტისახელმწიფოებრივ ამბებს ავრცელებენ: აჭარა, აფხაზეთი, სამხრეთ ოსეთი ცალკე ერთეულებადაა მოხსენიებული. არ უნდა ვიცოდე, საიდან ფინანსდება, ვინაა მფლობელი. ეს არ უნდა დარეგულირდეს?

– უფრო შორსაც წავიდოდი. ჟურნალისტების ხელფასის გამჭვირვალებასაც დავავალდებულებდი.

– დიახ, მე, ჟურნალისტი, ხომ, ვაკონტროლებ მთავრობას, ვიქექები მის ცხოვრებაში, ქონებრივ დეკლარაციაში. ჩემი შემოსავალი და ქონება გამჭვირვალე არ უნდა იყოს?

– უნდა იყოს, რა თქმა უნდა.

– არასამთავრობოებისაც, ისინი ხელისუფლების ყველა შტოს აკონტროლებენ, რეკომენდაციებს წერენ, რაღაცებს მოითხოვენ.

– გეთანხმებით, ოღონდ ხელისუფლებას ეს თემა არ აწუხებს. თან, ეს უნდა შეეხოს არა მხოლოდ მათ, რომლებიც უცხოეთიდან ფინანსდებიან.

– დიახ, ყველას.

– ზოგადად. ამას უნდა წინასწარ მოლაპარაკება. საზოგადოებაში წინასწარ უნდა გაიმართოს დისკუსია ამ თემაზე. ცალკე აღებული რაღაცები არ მოსულა: როდესაც მურუსიძეს ნიშნავ უზენაეს სასამართლოში და ამბობ, სასამართლო გავაკეთილშობილეო, მერე ნუ მელაპარაკები იმაზე, რომ სამართლიანი იქნები. ხიფათი ისაა, რომ ხელისუფლება ჩემ წინააღმდეგ იმ კანონს გამოიყენებს და ვინც მისთვის ხელსაყრელია, იმის წინააღმდეგ არ გამოიყენებს.

– ესე იგი, ჩვენ გვაქვს კანონის აღსრულების პრობლემა და არა იმის, რომ კანონი ცალსახად უვარგისია?

– ამის მიზეზია ის, რასაც ყველა ხელისუფლება აკეტებდა ამ ქვეყანაში: დემოკრატიული ინსტიტუტები არ მუშაობს. როცა დემოკრატიული ინსტიტუტები არ მუშაობს, ადრე ამას მრუდე სარკის ეპოქას უწოდებდნენ, როდესაც ხელისუფლებას შეუძლია, ერთის წინააღმდეგ კანონი არ გამოიყენოს, მეორის წინააღმდეგ კი გამოიყენოს, თავისი პოლიტიკური შეხედულებების მიხედვით. ხოლო, თუ დაუმატებ იმას, რომ საზოგადოებაში გამეფებულია შეხედულებები, ჩემ წინააღმდეგ კი გამოიყენეს, მაგრამ ხომ არ ვიტყვი, იმის წინააღმდეგ რატომ არ იყენებენო, მაშინ გამოდის, რომ ხელისუფლებას ხელ-ფეხი ეხსნება, რათა ეს კანონი დასასჯელად გამოიყენოს და არა ინფორმაციის მისაღებად. მე ძალიან მაინტერესებს, როდესაც ხელისუფლების წარმომადგენლები ამბობენ, რომ სუსმა და საფინანსომ იცის, როგორ ფინანსდებიან არასამთავრობოები, მაგრამ საზოგადოებამაც უნდა იცოდეს. თუ სუსმა და საფინანსომ იციან, რომ დარღვევებია, რატომ არაა რეაგირება?!

– მე ესეც მაინტერესებს და დაფინანსებისა და შემოსავლების წყაროების დაფინანსებაც.

– მაგრამ ეს ყველაფერი კრიალოსანივითაა აწყობილი. თქვენ კი გაინტერესებთ, ოღონდ, როგორც კი ამ კანონს მიიღებ, მაშინვე აძლევ ბერკეტს, თავად გადაწყვიტოს, ვის საწინააღმდეგოდ გამოიყენოს და ვის საწინააღმდეგოდ – არა. იმ ქვეყანაში, სადაც ინსტიტუტები არ მუშაობს, ასეთი კანონი არის რეპრესიული ბერკეტი. თუ ამას მოაგვარებ, მერე ის ყველაფერი, რასაც ამბობთ, თავისთავად დარეგულირდება.

სიახლეები ამავე კატეგორიიდან

ახალი ნომერი - №13

18-24 მარტი

კვირის ყველაზე კითხვადი

კვირის ასტროლოგიური
პროგნოზი

კვირის დღეების ასტროპროგნოზი