რა არის ენტერობიოზი და როგორ უნდა დავიცვათ თავი მისგან

დაავადების წყაროა ენტერობიოზით დაავადებული ადამიანი. გამომწვევი საკმაოდ გამძლეა გარემო ფაქტორებისა და სადეზინფექციო საშუალებების მიმართ. ენტერობიუსის კვერცხები გარემოში ცხოველმყოფელობის უნარს 25 დღემდე ინარჩუნებენ. გადაცემა ხდება ფეკალურ-ორალური გზით, კვერცხებით დაბინძურებული საკვების, ხელების საშუალებით. კვერცხები შეიძლება იყოს სათამაშოებზე, თეთრეულზე, ხალიჩაზე, აბაზანაში, ტუალეტში. არსებობს ინვაზიის მტვრისმიერი გზაც – მახვილას კვერცხები საკმაოდ მსუბუქია და შესაძლოა, ადამიანს ისინი მტვერთან ერთად გადაეყლაპოს. ენტერობიოზი ნებისმიერი ასაკის ადამიანს შეიძლება დაემართოს, მაგრამ არსებობს რისკ-ჯგუფიც – 3-დან 14 წლამდე ასაკის ბავშვები.

დაავადების საინკუბაციო პერიოდი დაახლოებით 15 დღეა. განასხვავებენ ენტერობიოზის უსიმპტომო და გამოხატულ ფორმებს. უკანასკნელ შემთხვევაში წამყვანი სიმპტომია პერიანალური ქავილი, რომელიც უმეტესად საღამოობით და ღამით იჩენს თავს – ამ დროს მახვილები გარეთ გამოდიან. ქავილი 1-3 დღე გრძელდება, შემდეგ ქრება და 2-3 კვირის შემდეგ ისევ იწყება. მასობრივი ინვაზიის დროს ქავილი შემაწუხებელი და მუდმივია. ინტენსიური ქავილის გამო ავადმყოფს უკანა ტანის მიდამოში ნაკაწრები უჩნდება. ნაკაწრების ადგილას შესაძლოა, ინფექცია შეიჭრას, შედეგად კი სფინქტერიტი და პარაპროქტიტი განვითარდეს. ზოგიერთ ავადმყოფს აწუხებს მუცლის მოვლითი ტკივილი, უმადობა. ხშირია გულისრევა, ღებინება და ფაღარათი. დარღვეულია ნაწლავური ფლორა. შესაძლოა, თავი იჩინოს სისუსტემ, დაღლილობამ, გაღიზიანებადობამ, მოუსვენარმა ძილმა, ძილში კბილების კრაჭუნმა. ენტერობიოზმა ბავშვებში შესაძლოა, ღამით უნებლიე შარდვაც გამოიწვიოს.

ქალის სასქესო ორგანოებში მახვილას შეჭრა ხელს უწყობს სასქესო ორგანოთა ანთებითი დაავადებების (ვულვიტის, ვაგინიტის, ენდომეტრიტის) განვითარებას. ხშირია შარდსასქესო გზების ინფექციები. მახვილა შესაძლოა, შეძვრეს ბრმა ნაწლავში და მისი ანთება გამოიწვიოს. ბავშვებში ენტერობიოზი იწვევს იმუნიტეტის დაქვეითებას, ზრდასა და წონაში ჩამორჩენას.

მისი მკურნალობა წარმატებულია მხოლოდ პირადი ჰიგიენის წესების დაცვისას.

როგორ დავიცვათ თავი ენტერობიოზისგან:

* მიაჩვიეთ ბავშვები პირად ჰიგიენას;

* გადააჩვიეთ პირში თითებისა და სათამაშოების ჩადებას;

* ხშირად დაბანეთ ხელები საპნით;

* მოკლედ დააჭერით ფრჩხილები;

* ღამით ჩააცვით მოხერხებული ტრუსი;

* ხშირად ცვალეთ ლოგინის თეთრეული და დააუთოვეთ ცხელი უთოთი. ბავშვს უნდა ჰქონდეს თავისი ლოგინი და პირსახოცი;

მკურნალობა გარდა ავადმყოფისა, ოჯახის სხვა წევრებმაც უნდა ჩაიტარონ. მკურნალობის დროს ერთ-ერთი აუცილებელი პირობაა თეთრეულის, საცვლების სისტემატიური გამოცვლა, გამოხარშვის რეჟიმით რეცხვა, დაუთოება. სახლის სველი წესით დალაგება. ბავშვის პირადი ნივთების, სათამაშოების, სველი წესით დასუფთავება.