მიდი მოადე!

„ლოს-ანჯელესში ვცხოვრობდით. მეგობარი მყავს ერთი – საბა ჰქვია. ერთელ მერაბ დვალიშილთან ერთად სელფი გადაიღო. სურათს რომ შევხედე, ერთი იდეა მომივიდა თავში: საბა ომალს ჰგავს ძალიან და ეს ის პერიოდია, როდესაც მერაბი ომალთან ბრძოლისთვის ემზადებოდა. საბა ომალივით გამოვაწყვეთ, პარიკი გავუკეთეთ, თავზე ქუდი დავახურეთ, სათვალე მოვარგეთ და ქართველების ფართიზე წავედით, სადაც მერაბიც უნდა ყოფილიყო. ისე დაემთხვა, რომ ჩვენ როცა შევდიოდით, მერაბიც იმ დროს შედიოდა დარბაზში და ერთმანეთის გვერდიგვერდ აღმოჩნდნენ. საბამ მერაბს მხარზე ხელი მოაუთათუნა, მერაბი რომ შემოტრიალდა და ომალი დაინახა, მუშტი ღვიძლში დაარტყა და იქვე ჩაკეცა... საცოდავ საბას მერაბის მუშტი შერჩა“.