რა უნდა დაიწყოს ქალმა 50+ ასაკში და რა მთავარი სტერეოტიპი უნდა დაანგრიოს მან
ავტორი: დალი მიქელაძე 23:00 29.08
ხშირად გვესმის ფრაზა: „ამ ასაკში რაღა უნდა დაიწყო?“
სწორედ ეს არის მთავარი მითი, რომელსაც ქალებს თავს ახვევენ.
რეალურად 50+ ასაკი არც ფინიშია და არც ბიოლოგიური ჩიხი, რომელმაც ხელი უნდა შეგიშალოს და შეგაჩეროს. ნაცვლად ამისა, ეს შეიძლება, ის ეტაპი იყოს, როდესაც იწყება ქალი, როგორც დამოუკიდებელი, გაბედული, გამოცდილი, თავდაჯერებული და რაც მთავარია, შინაგანად მოტივირებული.
ქალები ამ ასაკში ხშირად დგანან ცხოვრების გზაგასაყარზე: ერთ მხარეს – წარსული, შვილების გაზრდა, კარიერა, ოჯახი… მეორე მხარეს – შიში, რომ „მთავრდება“, რაც ღირებული ჰქონდათ. თუმცა, სწორედ აქ იწყება ახალი თავისუფლება. სწორედ ახლა იწყებს ქალის სხეული და სული საუბარს – და ეს არის დრო, როცა შეგიძლია, გააკეთო არა ის, რისი ვალდებულებაც გქონდა, არამედ ის, რაც ყოველთვის გინდოდა.
მაკა (56 წლის): ხშირად ვეკითხებოდი ხოლმე საკუთარ თავს – მაინც, რა არის ამ ასაკის მთავარი გამოწვევა: თვითშეფასება? სტერეოტიპები? სხეულის ცვლილება? მარტოობის შიში? მოულოდნელი სიმშვიდე შვილების შენგან წასვლის შემდეგ? და ამ სიმშვიდის შიგნით გაჩენილი სიცარიელე?..
– დიახ, ეს ის კითხვებია, რომელიც ბევრ ქალს აწუხებს 50+ ასაკში...
– გეთანხმებით. ზოგი ფიქრობს, რომ 50 წლის შემდეგ ქალურ სურვილებზე, ქალურ საწყისზე უარი უნდა თქვა და სხვისი ცხოვრებით იცხოვრო. არა, ეს არის შანსი, პირველად მოუსმინო საკუთარ თავს და უთხრა: ეს შენ ხარ – ნაკლებად მზრუნველი სხვებზე და უფრო მეტად ყურადღებიანი საკუთარი თავის მიმართ.
– ჩვენთან პირიქით არის – ქალების უმრავლესობა შვილებისა და შვილიშვილების ცხოვრებით არსებობას სწორედ ამის მერე იწყებს.
– სწორედ ამიტომ, ყველა ამ ასაკში მყოფ ქალს პირდაპირ ვეუბნები: დროა, საკუთარ თავზე იზრუნოთ. დიახ, დროს შეუძლია, დაგასუსტოს, თუმცა, თუ შენს გზას აირჩევ და მიჰყვები, გაგაძლიეროს. დღეს ქალებს აქვთ საშუალება, 50+ ასაკი ახალი ცხოვრების დასაწყისად გადააქციონ. მეტი თავისუფლება აქვთ არჩევანშიც: დაუბრუნდნენ საყვარელ საქმიანობას, დაიწყონ რაღაც ახლის შესწავლა, მიხედონ საკუთარ ფიზიკურ თუ მენტალურ ჯანმრთელობას... ანუ, არ უნდა დაამთავრო ცხოვრება მხოლოდ იმიტომ, რომ სხვისი სცენარი დასრულდა.
– როგორ შეინარჩუნეთ ქალი თქვენში?
– უპირველესად, აუცილებლად უნდა გაიხსენო, რომ ხარ ქალი, არა მხოლოდ დედა, მეუღლე ან ბებია. დედობა ხშირად აღიქმება, როგორც ქალის ერთადერთი უმაღლესი მისია – ეს პოზიცია ტრადიციულადაც გამყარებულია და, ზოგჯერ, უსიტყვოდ მოითხოვს სრულ თვითშეწირვას. რატომ? ჩვენ ხომ გვიჩნდება კითხვები: „შევიცვალე, დედა ვარ, მაგრამ სად გაქრა ქალი, რომელიც მე ვიყავი?“
– ანუ, ისეც ხდება, რომ დედობის გზაზე ბევრი ქალი თითქოს კარგავს საკუთარ თავს?
– ეს ხშირი მოვლენაა. ჩვენს კულტურასა და ტრადიციებში. დედობა მოითხოვს სრულ ჩაძირვას. ქალი ცდილობს, იყოს იდეალური დედა: ღამეებს უთენებს ბავშვს, ზრუნავს სხვებზე, საკუთარ თავი კი ავიწყდება. ეს არაადეკვატური სისტემა საბოლოოდ იწვევს სულიერ გამოფიტვას და იმ შეგრძნებას, რომ ის, ვინც ოდესღაც იყო, გაქრა. ვიცი, მკითხავთ - შესაძლებელია თუ არა, რომ ქალი დარჩეს სრულფასოვან დედად და იმავდროულად, არ დაკარგოს თავისი იდენტობა? შესაძლებელია და აუცილებელიც. დედობა არ გამორიცხავს პიროვნებას. პირიქით, როცა ქალი ავლენს საკუთარ უნიკალურობას, ინტერესებს, ძალას, ის შვილსაც უკეთესად ეხმარება. ბავშვი ვერ გაიზრდება თავისუფალ პიროვნებად, თუ დედა არ არის შთამაგონებელი მაგალითი. ქალებო, არ დაივიწყოთ, ჰკითხოთ საკუთარ თავს: „როგორი ვიყავი მანამდე?“ გაბედეთ თქვათ: „მინდა ჩემი თავის დაბრუნება“. ეს არ არის ეგოიზმი, ეს პიროვნების გადარჩენაა. პატარა ნაბიჯები გვეხმარება, რომ საკუთარ თავთან კავშირი აღვადგინოთ.
დედობა მშვენიერია, მაგრამ ის არ უნდა გახდეს მითი, რომელიც შთანთქავს ქალის არსებას. დიახ, ვცხოვრობდი სხვისი მოლოდნებით, სხვისი წესებით… ახლა მივეცი თავს უფლება, მოვუსმინო საკუთარ გულს. შეიძლება 50+ ვარ, მაგრამ ვგრძნობ, რომ პირველად ვსუნთქავ თავისუფლად. და თუ კითხვა გექნებათ – კი, ახლა ვიწყებ ცხოვრებას.
სიახლეები ამავე კატეგორიიდან
