ანუ, ტრულა-ლა

ეროვნულ მუზეუმში მატებაა! – ეს სასიხარულო ამბავი ქართულმა ელმედიამ ისეთი პათოსით გვაცნობა, თითქოს დემოგრაფიული პრობლემა ერთხელ და სამუდამოდ დაგვეძლიოს. რაც შეეხება მატებას: სულ პირველ ევროპელებს, ზეზვასა და მზიას, მალე გვერდს „პრეისტორიული თინეიჯერი“ დაუმშვენებს, იმ მარტივი მიზეზით, რომ ძირძველ ქართველებს, ესე იგი, ევროპელებს, „შვილი ეყოლათ“, – აი, ასე შემოქმედებითად ახსნეს ჩემმა ელექტრონულმა კოლეგებმა დმანისში აღმოჩენილი პრეისტორიული მოზარდის ჩონჩხისთვის „ხორცის“ შესხმა. ეგრეთ წოდებული მულაჟი ფრანგმა მოქანდაკემ დაამზადა (სავარაუდოდ, დაკიდულ ბაღზე ძვირი არ დაჯდებოდა). მუზეუმის დირექტორმა, ბ-ნმა ლორთქიფანიძემ, აღელვებულმა გვაუწყა, რომ მოუთმენლად ელოდებიან მნახველთა რეაქციას. თავად მას კი, როგორც სატელევიზიო სიუჟეტიდან ვიხილეთ, პრეისტორიული „თინეიჯერის“ დანახვისას თეატრალურად აღმოხდა: ოლა-ლა! შესაბამისად, ყველა დანარჩენის რეაქციაც ამაზე ნაკლები არ უნდა იყოს (ყოველ შემთხვევაში, ტრულა-ლა მაინც).

ნაკლები იქნება თუ მეტი, ბ-ნი ლორთქიფანიძე გვთავაზობს, რომ პირმშოს სახელი ყველამ ერთად მოვუძებნოთ, რა თქმა უნდა, იმ დაბდღეზე, რომელიც დმანისის საველე მუზეუმში გაიმართება. ბ-ნმა ლორთქიფანიძემ არც ის დაგვიმალა, რომ ჩვენს პრეისტორიულ წინაპრებს მხრები ვიწრო და პრიმიტიული აქვთ, სამაგიეროდ, მათი ფეხები ყოფილა სავსებით თანამედროვე. აქედან გამომდინარე, იბადება ლოგიკური კითხვა: ტვინის მხრივ, როგორ გვაქვს, გნებავთ აქვთ, საქმე?!