ერთმა კაცმა სოკრატეს ჰკითხა:

– იცი რა მითხრა შენზე შენმა მეგობარმა?

– მოიცადე, – შეაჩერა სოკრატემ, – სანამ რამეს იტყოდე, სამ საცერში გაცერი და ისე მითხარი.

– სამ საცერში?

– დიახ, სამ საცერში. პირველი – ეს არის სიმართლის საცერი. დარწმუნებული ხარ, რომ რის თქმასაც აპირებ, სიმართლეა?

– არა, უბრალოდ, რაც მოვისმინე იმას ვამბობ.

– ესე იგი, შენ არ იცი სიმართლეა თუ არა. კარგი. მაშინ, მოდი, ახლა მეორე საცერში გავცრათ შენი სათქმელი. მეორე – ეს არის სიკეთის საცერი. მიპასუხე, ის, რაც უნდა მითხრა, კარგია?

– არა, პირიქით.

– ესე იგი – მშვიდად განაგრძობდა სოკრატე – შენ გინდა, მითხრა რაღაც ცუდი და თანაც არ იცი, სიმართლეა თუ არა. კარგი, მაშინ, მოდი, ბოლო საცერზე გადავიდეთ. მესამე საცერი – ეს არის სარგებელი. შენი აზრით, რამდენად სასარგებლო იქნება ჩემთვის ის, რისი თქმაც გინდა?

– ვფიქრობ, რომ ის არანაირ სარგებელს არ მოგიტანს.

– მაშ, ასე – დაასკვნა სოკრატემ – თუ ინფორმაციაში, რომელიც გინდა, მომაწოდო, არ არის არაფერი არც კარგი, არც მართალი და არც სასარგებლო. მაშინ საერთოდ რა აზრი აქვს მის თქმას?