დოსტოევსკი: თუ მოიძებნა ვინმე, რომ დამიმტკიცოს, თითქოს ჭეშმარიტება ქრისტეში არაა, მე მაინც ქრისტესთან დავრჩები და არა ჭეშმარიტებასთან.
ჩერჩილი: ჩვენ ვარსებობთ იმით, რასაც გამოვიმუშავებთ, მაგრამ ვცხოვრობთ იმით, რასაც გავცემთ.
ჯეიმსი: ცხოვრებაში ყველაზე კარგი ისაა, რომ გაიღო იმ საქმეში ის, რაც მასზე დიდხანს გაძლებს.
აინშტაინი: ყოველი ადამიანის ვალია, მისცეს მსოფლიოს სულ მცირე ის, რასაც მისგან იღებს.
ფორდი: ადამიანს, რომელიც საწარმოს ხელმძღვანელობს, უფლება არ აქვს, იჯდეს კაბინეტში. ის ყველგან უნდა იყოს.
ხაზანოვი: როცა საშინლად გინდა, გაიცინო და იცინი, ეს იუმორია, ხოლო როცა ძალიან გინდა, გაიცინო, მაგრამ გეშინია – ეს სატირაა.
ფროიდი: მასებს არასოდეს სწყურიათ სიმართლე, ისინი ილუზიას ითხოვენ, რომლის გარეშე ცხოვრება არ შეუძლიათ.
გურჯიევი: ნურასოდეს განსაზღვრავ საკუთარ თავს იმის მიხედვით, თუ რას ფლობ.
ლუთერ კინგი: არის წუთები, როდესაც დუმილი ღალატს ნიშნავს.
შოპენჰაუერი: ჩვენ უარს ვამბობთ ჩვენი პიროვნების სამოცდაათ პროცენტზე, რათა სხვებს დავემსგავსოთ.
თაგორი: ადამიანი ცხოველზე უარესია, როცა ის ცხოველია.
გალაკტიონი: სადმე ყრუ ადგილს დავესახლები სხვა საუკუნის მგზავრი გვიანი, სადაც იქნება ცოფი ნაკლები და უფრო ნაკლებ ადამიანი.
თომას მანი: ტკივილი ზუსტად მიგვანიშნებს იმ ადგილს სხეულზე, სადაც ჩვენ არ ვგრძნობთ საკუთარ თავს.
კლუჩევსკი: სული იკურნება ბავშვებთან ყოფნით.
ბელინსკი: საკუთარი თავის შებრალება სიმხდალის ყველაზე საზიზღარი სახეობაა.
ვოვენარგი: ისე არავინაა შურისადმი მიდრეკილი, როგორც დამცირებული ადამიანი.
ბელუჩი: მამაკაცი ძლიერი სქესის წარმომადგენელია, თუმცა მას არ შეუძლია შინაგანად იყოს უფრო ძლიერი, ვიდრე ქალი.
კონფუცი: რჩევა ქალებს – სანამ რამეს იტყვით, სამჯერ დაფიქრდით და მერე გაჩუმდით.