განდი: დაგვღუპავს უპრინციპო პოლიტიკა, უსინდისოდ მიღებული სიამოვნება, სიმდიდრე – მუშაობის გარეშე, ცოდნა – ხასიათის გარეშე, ბიზნესი – მორალის გარეშე, არაადამიანური მეცნიერება და ლოცვა – მსხვერპლის გარეშე.

ნაპოლეონი: რელიგია აიძულებს ღარიბებს, თავი შეიკავონ მდიდრების მკვლელობისგან.

მონტენი: კარგი ადამიანი ხვდება, რა არის კარგი. ცუდი ადამიანი ხვდება, რა არის მომგებიანი.

ვოვენარგი: გრცხვენოდეს ცოდვის ჩადენის, თუმცა, ნუ შეგრცხვება მონანიების.

ბინოში: როდესაც მკვდარი ხარ, თქვენ არ იცით, რომ მოკვდით, ეს მხოლოდ სხვებისთვის არის რთული გადასატანი. იგივე ხდება, როდესაც სულელი ხარ.

ბალზაკი: ადამიანს მხოლოდ კი არ უნდა ესმოდეს, არამედ უნდა გრძნობდეს კიდეც, თუ როგორ უყვართ ის.

ვისოცკი: ადამიანებში მხოლოდ კარგს ვეძებ. ცუდს თავად მაჩვენებენ.

ტოლსტოი: სიკეთე არის ის, რასაც ხედავს ბრმა და ესმის ყრუს.

ბოლტი: ხალხი უცნაურია – ერთმანეთს საზიზღრობებს უკეთებენ, პატიებას კი უფალს სთხოვენ.

შოუ: რამდენმა იცის, როგორ იცხოვროს და რამდენად ცოტა ცხოვრობს ბედნიერად.

კლიუჩევსკი: ხვალ რომ ბავშვებს ახსოვდე, დღეს მათ ცხოვრებაში უნდა იყო.

არისტოტელე: ადამიანი, რომელიც არაფერს ნანობს, ვერ განიკურნება.

პასკალი: საკმარისი სინათლეა მათთვის, ვისაც მხოლოდ დანახვა სურს და საკმარისი სიბნელე – მათთვის, ვისაც საპირისპირო მიდრეკილება აქვს.

მოემი: ადამიანები იმ დონემდე ბოროტები არიან, რა დონემდეც უბედურები.

ეჟი ლეცი: მოთმინება მიყენებულ ჭრილობაში ჩატოვებულ დანას ჰგავს.

კოელიო: ბრძენს ესმის, რომ სხვა ადამიანის აგრესია მისი მხრიდან სიყვარულის თხოვნაა.

წმიდა კვიპრიანე: ქალი – ეს არის ინსტრუმენტი, რომლითაც ეშმაკი გვმართავს ჩვენ.

ტეტჩერი: თუ გინდა, პოლიტიკაში რამე თქვა, ჰკითხე კაცს, თუ გინდა, გააკეთო, ქალს ჰკითხე.