სენეკა: ბედისწერას მიჰყავს მორჩილები, ხოლო ურჩებს მიათრევს.

ტილბარდი: სულელი ეკამათება ყველას, ჭკვიანი – თავის სწორს, ხოლო ბრძენი – საკუთარ თავს.

გოეთე: ადამიანი შეცდომებს უშვებს ორმოც წლამდე, შემდეგ კი მათ გამოსწორებას იწყებს.

ჩეხოვი: კომფორტი და კეთილმოწყობის საშუალებანი ჯადოსნურ ძალაუფლებას ფლობენ და ნელ-ნელა თვით ყველაზე დიდი ნებისყოფის ადამიანებსაც კი თავისი გავლენის მორევში ითრევენ.

ვოვენარგი: ყოველთვის სამართლიანად მოიქეცი. ეს გაუხარდება რამდენიმე ადამიანს და გააკვირვებს ყველა დანარჩენს.

თეკერეი: შენ ვერ მოახერხებ ქარის მიმართულების შეცვლას, მაგრამ ყოველთვის შეგიძლია, აღმართო იალქნები მიზნების მისაღწევად.

მაქსველი: ლიდერობა არ არის წოდება ან პოზიცია. ეს არის ერთი ადამიანის ცხოვრების ზეგავლენა მეორეზე.

ვოლტერი: სიბრძნე ცოდნისა და გამოცდილების ერთობლივი შედეგია. შენ გჭირდება არა მხოლოდ იმის ცოდნა, რა უნდა გააკეთო, არამედ სიმამაცე, რომ მიზანს ბოლომდე მიჰყვე.

ბუასტი: განათლება საგანძურია, შრომა კი – მისი გასაღები.

ჩერჩილი: დიდი უპირატესობაა, რომ შეცდომები, რომელთაგან სწავლა შეგვიძლია, ადრე აღმოვაჩინოთ.

დოსტოევსკი: ადამიანი არ არის ბედნიერი, რადგან მან არ იცის, რომ ბედნიერია. ვინც ამას შეიცნობს, ის იმწამსვე ბედნიერი გახდება.

მიხეილ ჯავახიშვილი: ადამიანის დახმარებისთვის ორი ხერხი არსებობს: პირველი – დუმილი, მეორე – გამომჟღავნება. მე გამოვთქვი აზრი, რომ შეიძლება, დუმილი სჯობდეს.

ტვენი: ერიდეთ ადამიანებს, ვინც ცდილობს, შეარყიოს თქვენი რწმენა საკუთარი თავისადმი – ეს პატარა ადამიანების თვისებაა. დიდი ადამიანები, პირიქით, შთაგინერგავენ რწმენას, რომ თქვენ შეიძლება, დიდებული პიროვნება გახდეთ.

ეზოპე: ხალხს ხშირად შურს სხვების იმ საქციელის, რომლითაც თავად ვერ ისიამოვნეს.

შექსპირი: ყველა ადამიანს უნდა ჰქონდეს სუნთქვის უფლება, მაგრამ მხოლოდ რამდენიმეს – ლაპარაკის.

რუსო: ადამიანი კი არ ატარებს დროს, დრო ატარებს ადამიანს.

უაილდი: სილამაზე არის გენიის განსაკუთრებული სახეობა, რადგან მას გაგება არ სჭირდება.

ონასისი: ქალები რომ არ არსებობდნენ, მთელი მსოფლიოს ფულს ფასი დაეკარგებოდა.