სამ საუკუნეზე მეტს ითვლის თბილისის ქალაქ-მმართველობის ისტორია და შესაბამისად, ვრცელია სხვადასხვა დროს ქალაქის თავის თანამდებობაზე მყოფთა სია.
ამ პუბლიკაციაში შევეცდებით, აღვადგინოთ ჩვენი დედაქალაქის მმართველთა, ანუ, მერთა ქრონოლოგიური თანმიმდევრობა.
1646-1673 წლებში – მელიქ ენალი. ქალაქის თავად იგი დაუნიშნავს შაჰ-აბასის ვაჟს, შაჰ-აბას უმცროსს (1642-1666);
1699-1711 წლებში – მელიქ გიორგი ასლამაზიან ბეიბუდიანცი;
1712-1734 წლები – მელიქ აღა აშხარბეკიან ბეიბუდიანცი;
1734-1746 წლები – მელიქ აღა აშხარბეკიან ბეიბუდიანცი;
1746-1751 წლები – მელიქ ანტიონი;
1751-1760 წლები – მელიქ სააკ შერგილიანცი;
1768-1784 წლები – მელიქ ავეტიკ აღაიან ბეიბუდიანცი;
1784-1801 წლები – მელიქ დარჩი ავეტიკიან ბეიბუდიანცი;
1840-1843 წლები – ოვანეს (ივან) იზმირიანცი;
1843-1844 წლებში – სტეფანე გაბრიელიან ხატისიანცი;
1845-1846 წლებში – მოვსეს ტერ-გრიგორიანცი;
1847-1848 წლები – ოვანეს სიმონიან შადინიანცი;
1849 წელი – პრიდონოვი თომა დავითის ძე;
1851 წელი – ამირაგოვი ზაქარია სტეფანეს ძე;
1852 წელი – მირიმანოვი იოსებ ათანასეს ძე;
1854  წელი – სვეჩნიკოვი ავეტიკ ბოგდანის ძე;
1858 წელი – მანანოვი ანდრეი დავითის ძე;
1859 წელი – არშაკუნივ ართან ბოგდანის ძე;
1862 წელი – მირიმანოვი სოლომონ მირიანის ძე;
1863 წელი – კევორკ (ეგორ) გრიგორიან პრიდონიანცი;
1869 წელი – არწრუმი ერემია ეგორის ძე;
1870 წელი – ალადატომი ნიკოლოზ ივანეს ძე;
1871 წელი – თუმანოვი იასონ დიმიტრის ძე;
1879 წელი – ყიფიანი დიმიტრი ივანეს ძე;
1880 წელი – მატინოვი ალექსანდრე სტეფანეს ძე;
1892 წელი – არღუთინსკი-დოლგორუკოვი ნიკოლოზის ძე;
1895 წელი – იზმაილოვი პავლე ალექსანდრეს ძე;
1896 წელი – არღუთინსკი-დოლგორუკოვი ნიკოლოზის ძე;
1898 წელი – ევანგულოვი გიორგი გრიგოლის ძე;
1902 წელი – შესტაკოვი მიხეილ სერგოს ძე;
1904 წელი – არღუთინსკი-დოლგორუკოვი ნიკოლოზის ძე;
1905 წელი – ჩერქეზოვი ვასილ ნიკოლოზის ძე;
1906 წელი – ენკიციანცი ტიგრან ამბარცუმის ძე;
1907 წელი – ჩერქეზოვი ვასილ ნიკოლოზის ძე;
1917 წელი – ენკიციანცი ტიგრან ამბარცუმის ძე;
1921 წელი – თოდრია სილიბისტრო ესეს ძე;
1921 წელი – გეგეჭკორი ალექსანდრე ალექსანდრეს ძე;
1921 წელი – ღოღობერიძე ლევან დავითის ძე;
1922 წელი – დუმბაძე ვლადიმერ ელიზბარის ძე;
1923 წელი – სუხიშვილი ვლადიმერ პავლეს ძე;
1928 წელი – ბოლქვაძე ივანე ბეჟანის ძე;
1930 წელი – მელაძე პავლე გიორგის ძე;
1931 წელი – მაჩაიძე ბაგრატ ტიმოთეს ძე;
1934 წელი – ბაქრაძე ვალერიან მინას ძე;
1935 წელი – ნიორაძე მიხეილ ტრიფონის ძე;
1936 წელი – ბუჯიაშვილი კოტე დიმიტრის ძე;
1937 წელი – გვიშიანი მიხეილ მიხეილის ძე;
1938 წელი – კოჭლამაზაშვილი იოსებ დიმიტრის ძე;
1943 წელი – გოჩაშვილი გიორგი ალექსანდრეს ძე;
1949 წელი – ლელაშვილი მიხეილ მიხეილის ძე;
1951 წელი – ზამბახიძე გიორგი ნიკიფორეს ძე;
1952 წელი – ჯავახიშვილი გივი დიმიტრის ძე;
1953 წელი – გეგეშიძე გიორგი ანდრიას ძე;
1953 წელი – მაღრაძე მიხეილ კონდრატეს ძე;
1956 წელი – მელაძე ალექსანდრე ერასტის ძე;
1965 წელი – ბუხრაშვილი შოთა ეფრემის ძე;
1969 წელი –  გაბუნია გურამ დიმიტრის ძე;
1973 წელი – ლობჟანიძე ბახვა თედორეს ძე;
1982 წელი – სარალიძე ბორის ერასტის ძე;
1984 წელი – მესხიშვილი ზაურ შიოს ძე;
1987 წელი – ანდრიაძე ირაკლი ონისიმეს ძე;
1991 წელი – ვაშაძე თამაზ მიხეილის ძე;
1992 წელი – ლითანიშვილი ოთარ ანტონის ძე;
1993 წელი – გაბაშვილი კონსტანტინე ვლადიმერის ძე;
1994 წელი – ლეკიშვილი ნიკოლოზ მიხეილის ძე;
1995 წელი – შოშიტაიშვილი ბადრი შალვას ძე;
1998 წელი – ზოდელავა ივანე ივანეს ძე;
2004 – ჭიაბერაშვილი ზურაბ გივის ძე;
2005 – უგულავა გიგი არჩილის ძე;
2014 წელი – ნარმანია დავით კოტეს ძე.