ოთარ ჭილაძე: ხალხი ბოროტებას ეგუება და ებრძვის კიდეც, ორივე შემთხვევაში სწორად იქცევა.

ჰემინგუეი: ლაპარაკის სწავლას ორი წელი უნდა, დუმილის სწავლას – ორმოცდაათი.

სენეკა: ცხოვრებას ყოველთვის არ მოაქვს ბედნიერება, მხოლოდ სიკეთეა ბედნიერი ცხოვრების საწინდარი.

შექსპირი: რა მძიმე ყოფილა სხვისი ბედნიერებით ტკბობა, როცა შენი საკუთარი არ გაგაჩნია.

მაკედონელი: ცხოვრებისთვის მამაჩემის მადლობელი ვარ, კარგად ცხოვრებისთვის – ჩემი მასწავლებლის.

კონფუცი: ძველად სწავლობდნენ, რომ სრულყოფილებისთვის მიეღწიათ, ახლა სწავლობენ იმისთვის, რომ სხვები გააკვირვონ.

ასვადი: ოჯახი მარტო ერთ სულელს აიტანს, ხოლო, თუ სულელი ორია, ჭკვიანს გაცლის მეტი აღარ დარჩენია რა.

ვეისი: ბედნიერია, ვისთვისაც ხელმისაწვდომია ის, რაც სურს; უფრო ბედნიერია, ვისაც მხოლოდ ის სურს, რაც მისთვის ხელმისაწვდომია.

მიქაელი: უვალო სიღარიბე სიმდიდრეა.

სენეკა: ვსწავლობთ არა სკოლისთვის, არამედ ცხოვრებისთვის.

ვაიცზეკერი: გიყვარდეს მტერი შენი – ინტელიგენტურ ენაზე ნიშნავს, რომ მშვიდობის მიღწევა მხოლოდ მასთან მოლაპარაკებითაა შესაძლებელი.

სპინოზა: ბედნიერება ის არის, რომელიც ადამიანს მხოლოდ თავისთვის სურს, კეთილდღეობა კი – რაც ყველასთან ერთად. ბედნიერება ბრძოლით მოიპოვება, კეთილდღეობა კი – პირიქით, მორჩილებით.

ფრომი: მას, ვისაც ერთი ადამიანი უყვარს, მთელი სამყარო უყვარს.

დოსტოევსკი: თუ გინდათ, კარგად გაიცნოთ ადამიანი და გაუგოთ მის სულს, დაუკვირდით არა იმას – თუ როგორ დუმს, როგორ ლაპარაკობს, როგორ ტირის ან კეთილშობილური იდეებისგან როგორ ღელავს; არამედ დააკვირდით იმას, თუ როგორ იცინის ის. ვინც კარგად და საღად იცინის, ეს ნიშნავს, რომ ის კარგი ადამიანია.

ნეილი: არ არსებობენ პრობლემური ბავშვები, არსებობენ მხოლოდ პრობლემური მშობლები.

ცვაიგი: თუ არ იცი, საით მიდიხარ, სულ ერთია, რომელ გზას დაადგები.

ფრანკლინი: ვინც ყიდულობს იმას, რაც არ სჭირდება, მალე გაყიდის საჭიროს.

მარკესი: ძალაუფლება კი არ რყვნის ადამიანებს, არამედ ძალაუფლების მწვერვალებთან მოხვედრილი ბრიყვები  რყვნიან ძალაუფლებას.

ტოლსტოი: ბედნიერება არის სიამოვნება უსინანულოდ.

უაილდი: ყველა ქალი საკუთარ დედას ჰგავს და სწორედ ეს არის მათი ტრაგედია. არცერთი მამაკაცი დედას არ ჰგავს, ესეც ანალოგიური ტრაგედიაა.