ინფარქტებისგან „თავდაძვრენილი“ ნოდარ დუმბაძე სიკვდილზე იმით იძიებდა შურს, რომ ეს თემა სახუმაროდ აქცია. ერთხელაც, ცოლს ეუბნება, მე თუ მთაწმინდაზე დამასაფლავეს, შენ რა გეშველება, სხვა სასაფლაოდან როგორღა გააკონტროლებ ჩემს რეჟიმსო.

– მაგის იმედი არ გქონდეს, – უპასუხა ქალბატონმა ნანულიმ, – ანდერძად დავიბარებ, რომ ჩემი ნეშტი დაწვან და ფერფლი შენს საფლავზე მოაბნიონ.

– ისე, პილპილმოყრილი ხინკალივით არ ვიქნებიო?! – სიცილი აუტყდა მწერალს, – ასეთი სიკვდილი ბარე ბევრს შეშურდებაო.

მოამზადა

მაია დანელიამ