მივდივართ მეგობრები აგარაკზე. ერთმა პატარა, 5 წლის ძმა წამოიყვანა, რომელსაც წყლის პისტოლეტი ჰქონდა და წავართვით, ყველას გვასველებდა. გზაზე პატრულმა გაგვაჩერა. პატარამ ტირილი დაიწყო:

– ძია, ამათ პისტოლეტი აქვთ!

კარგა ხანს პატრულის შეშინებულ თვალებს ვუყურებდი და ვფიქრობდი, რა საყვარლები არიან ბავშვები.

***

საზოგადოებრივი აზრი – ეს იმათი აზრია, ვისაც არ ეკითხებიან.

***

მახსოვს ბავშვობაში ბევრს ვკითხულობდი, ფანტასტიკა მიყვარდა... შორეული მომავალი იყო აღწერილი, როდესაც საკვებს ქიმიურად ამზადებდნენ... ნამდვილისგან ვერ გაარჩევდი... მაინტერესებდა ეს რა იქნებოდა და ვწუხდი, ვერ მოვესწრები-მეთქი... მოვესწარი...

***

ჩნდება ფული – ჩნდება ქალი, ჩნდება ქალი – ქრება ფული, ქრება ფული – ქრება ქალი, ჩნდება ფული – ჩნდება ქალი... ეს მოჯადოებული წრეა...

***

– რა სახე გაქვს, რა გჭირს? ავარიის შემდეგ არ მომწონხარ...  – ეკითხება ერთი დეპუტატი მეორეს.

– უარი უნდა ვთქვა დეპუტატობაზე... ავარია მომივიდა იმ გზაზე, რისი გარემონტების დაპირებაც გავეცი. გადმოვვარდი და ზუსტად იმ საბავშვო ბაღის კედელს დავასკდი, რომლის დამთავრებასაც დავპირდი. მერე მოვხვდი საავადმყოფოში, რომლის აშენებასაც დავპირდი... 

– ეს, უბრალოდ, დამთხვევაა...

– დამთხვევაა თუ რა... ახალი მორგის დაპირებაც მოვასწარი...

***

ყველა ქალს ჰყავს ერთი კონკრეტული ვინმე მაინც, ვის გახსენებაზეც სურვილი უჩნდება, დათვრეს და მაგრად აგინოს...

***

მთვრალი ხარ, როდესაც მაცივარში ჯინსს ეძებ, აი „პახმელია“ კი – როდესაც მას სწორედ მაცივარში პოულობ.

***

შედის ახალგაზრდა აფთიაქში.

– თუ შეიძლება, ერთი პრეზერვატივი?

– მხოლოდ ერთი, – ეკითხება აფთიაქარი.

ბიჭი ჩაფიქრდა...

– კი, საღამოს გოგოსთან მივდივარ სტუმრად.... თუმცა, იყოს ორი, კარგი და ჰყავს... მესამეც მომეცი, დედაც შესანიშნავად გამოიყურება...

მივიდა საღამოს გოგონასთან... მთელი საღამო ხმა არ ამოუღია, პომიდორივით წითელი იჯდა. წასვლისას გოგონა ეკითხება:

– რა მოხდა, რამ დაგამუნჯა?

– არაფერი, უბრალოდ, არ ვიცოდი, რომ მამაშენი აფთიაქში მუშაობდა...

***

ქურდი კართან მივიდა, გასაღებების შეკვრა ამოიღო და კარის გაღება უნდა. უცბად გაისმა დინამიკის ჩხიკინი და გაისმა ხმა:

– გამარჯობა! მოგესალმებათ სისტემა „ჭკვიანი სახლი“. როგორც მივხვდი, თქვენ გასაქურდად მოხვედით. არ ინერვიულოთ, კარს მე გაგიღებთ – პატრონს ვერ ვიტან, სულ მეჩხუბება... კარი მართლაც იღება. ისევ ხმა:

– აიღეთ ტომრები – კართან მოამზადეს, ყველა ფასეულობა ერთადაა ჩაწყობილი, – მოამზადეს – გადადიან... მხოლოდ სწრაფად, ჩიპი თავისთავად ამოქმედდება და ერთ წუთში უკვე მილიციას დაურეკავს.

ქურდმა დაავლო ხელი ტომრებს და გაიქცა.

სამი საათის შემდეგ სახლში პატრონი ბრუნდება.

– გამარჯობა, უფროსო! ნაგავი გატანილია!